[ad_1]
Wiersz naszej Czytelniczki…
Optymistycznie
Choć jesienny wiatr zawodzi,
Liście lecą, słońca nie ma
Dzień ciemniejszy wnet od nocy,
Bryza deszczu twarze chłodzi.
Idę prosto, suchą stopą,
Nie znajduję nagich drzew,
W sercu radość się rozlewa
– Nie dostrzegam w życiu plew.
Szara chmura deszczem rosi,
Zamieć strąca resztki liści,
Biegnę drogą – zła nie widzę,
Ani ludzkiej nienawiści.
W każdej kropli radość czuję,
A w kałuży wolę życia.
Słońce w chmurach,
A na szczytach – rozkosz bycia.
Blade twarze się zlewają,
Nędzne szczątki lata nikną,
Oczy moje spoglądają
I radością wielką kwitną.
Miejsce swoje odnalazłam,
Duszą wierzę, sercem czuje,
Balsam spływa mi po głowie,
Cała ziemia się raduje.
Autor. Monika Dorula
[ad_2]
Źródło wpisu